پایان عمر گلپا

نوبت خاموشيِ من ، سهل و آسان مي رسد

من که مي دانم که تا ، سرگرم بزم هستي ام

مرگ ويرانگر چه بي رحم و شتابان مي رسد

 پس چرا ، پس چرا عاشق نباشم ، پس چرا عاشق نباشم

من که مي دانم به دنيا اعتباري نيست نيست

بين مرگ و آدمي قول و قراري نيست نيست

من که ميدانم اجل ، ناخوانده و بي دادگر

سرزده مي ايد و راه فراري نيست نيست

 پس چرا ، پس چرا عاشق نباشم ، پس چرا عاشق نباشم

 من که مي دانم شبي ، عمرم به پايان مي رسد

نوبت نوبتِ خاموشيِ من ، سهل و آسان مي رسد

پس چرا ، پس چرا عاشق نباشم