سیاوش کسرایی

محمد !

گفتی که یک دیار

هرگز به ظلم و جور نمیماند استوار

آنگاه

تمثیل وار کشیدی

                      عبای وحدت

بر سر پاکان روزگار . 

در تنگ پر تبرک آن نازنین عبا

دیرینه ای محمد !

جاهت بیش و کم

آزاده را که تیغ کشیده است بر ستم !؟