سودای دل

گفتمش دل میخری
پرسید چند؛
گفتمش دل مال تو
تنها بخند؛
خنده ای کرد و دل از
دستم ربود؛
تا به خود باز امدم
او رفته‌بود؛
دل زدستش روی خاک
افتاده‌ بود؛
جای پایش روی دل
جا مانده بود